Beşiktaş sınıfta kaldı!

[Kara Analiz]

Artık anlamamız gerekiyor:
Bu sezon sadece bir futbol sezonu değildi, bir güven sınavıydı.
Ve ne yazık ki Beşiktaş bu sınavda sınıfta kaldı.
Skorlar, puanlar, sıralamalar… Bunlar elbet önemlidir.
Ama Beşiktaşlı’nın yüreğini kıran şey, alınan mağlubiyetler değil;
O mağlubiyetlerin ardından hâlâ hiçbir şey olmamış gibi davranılmasıdır.
Saha içinde kaybetmek kolay…
Ama taraftarın umudunu kaybettirmek, işte o telafisi olmayan bir yıkımdır.
Biz bu sezon çok maç kaybettik.
Ama onlardan çok daha fazlasını, sezonu yönetenlerin kafasında kaybettik.
Bir sistemimiz yoktu.
Bir planımız yoktu.
Yarına dair bir umudumuz bile çoğu zaman olmadı.
Transferler plansızdı, teknik adam tercihlerinde tutarsızlık vardı,
Gençler ya kenarda çürüdü ya da krizi kurtarma aracı yapıldı.
Taraftar bir gün sabırla bekledi,
Bir gün isyan etti,
Bir gün öfkesini yuttu,
Ama hep oradaydı.
Çünkü bu camia, pes etmeyi değil direnç göstermeyi öğrendi.
Bakın, Beşiktaşlı olmak şampiyonluk kutlamak değildir sadece.
Yenildiğinde de onurlu durmayı bilmektir.
Ama bunu yalnızca taraftardan bekleyemezsiniz.
Sahada, kulübede, yönetim katında herkesin aynı sorumlulukla hareket etmesi gerekir.
Bugün Beşiktaşlı’nın gözleri umut değil, hesap soruyor.
"Yine mi aynı senaryo?" diye soruyor içinden.
Ve bu sorunun cevabı "Evet" olursa, asıl kaybımız şampiyonluk değil;
Taraftarın sabrı, bağlılığı ve inancıdır.
Beşiktaş her zaman yeniden ayağa kalkar.
Ama unutmayın:
Bir takımı yenmek kolaydır,
Bir camianın umudunu yenmek zordur.
Ve Beşiktaşlı, o umudu yitirdi mi, kimseyi affetmez